Kombucha (wym: kombucza) to galaretowate żyjątko, które żywi się herbatą i cukrem. Popularnie nazywana jest grzybkiem, ale w rzeczywistości jest kolonią drożdży i bakterii (SCOBY – Symbiotic Cultures of Bacteria and Yeasts). Fermentuje herbatę tworząc eliksir zdrowia i urody. W Azji napój ten jest stosowany od ponad dwóch tysięcy lat, jako lek na niemalże na wszelkie dolegliwości. Co ciekawe, leczy podobno nawet przeciwstawne sobie schorzenia.

Kombucha zawiera przede wszystkim różne szczepy bakterii probiotycznych, ale także wiele składników odżywczych, witamin i mikroelementów. Między innymi: witaminy z grupy B (B1, B2, B3, B6 i B12), witaminę C, wapń, cynk, magnez, miedź i żelazo oraz kwasy: mlekowy, octowy, glukonowy, glukuronowy, jabłkowy, szczawiowy, węglowy oraz kwasy nukleinowe.

Pomimo uzdrawiającego działania napój ten nie powinien być podawany dzieciom. Ze względu na zawartość herbaty może działać pobudzająco, a ze względu na proces fermentacji może zawierać alkohol.

Właściwości zdrowotne:

• Kombucha usprawnia prace układu trawiennego i przywraca prawidłową florę bakteryjną jelit;
• Pomaga w oczyszczaniu organizmu i wzmacnia system odpornościowy;
• Pobudza metabolizm i przyśpiesza spalanie tkanki tłuszczowej;
• Dzięki zawartości antyoksydantów może chronić przed powstawaniem komórek rakowych i procesami starzenia się organizmu;
• Normuje ciśnienie krwi, zależnie od potrzeb i przeciwdziała rozwojowi miażdżycy;
• Działa wyciszająco na układ nerwowy, poprawia sen i zdolność koncentracji;
• Pomaga też w syndromie przewlekłego zmęczenia i objawach menopauzy.

Należy jednak pamiętać, że co za dużo to nie zdrowo, czyli wcale nie znaczy, że im więcej tym lepiej. Ze względu na wysoką kwasowość kombuchę należy pić z umiarem. Nie więcej niż szklankę dziennie, albo chociaż nie od razu, więcej niż szklankę dziennie. Tak, żeby wpierw zobaczyć jak organizm reaguje i dopiero stopniowo zwiększać dawkę.

Co jest potrzebne do przygotowania napoju:

• duży słój (najlepiej 3 litrowy z kranikiem)
• gaza lub inny materiał przepuszczający powietrze
• gumka recepturka
• herbata (1 łyżka na litr płynu) – czarna, ale może być pomieszana z zieloną albo rooibos
• cukier (100 g na litr płynu) – może być biały, trzcinowy, kokosowy, glukoza albo miód
• plastikowe lub drewniane narzędzia
• plaster kombuchy
• pół szklanki napoju kombuchy lub trzy łyżki octu jabłkowego (na litr wody)

Przygotowanie napoju:

Najpierw parzymy herbatę i rozpuszczamy w niej cukier. Gdy ostygnie przelewamy do słoja i umieszczamy w nim SCOBY. „Grzybek” lubi przestrzeń dlatego słój powinien być duży. Dolewamy napoju z kombuczy, lub octu jabłkowego. Słój przykrywamy gazą, którą przyciskamy gumką recepturką. Tak, aby żadne owady i zanieczyszczenia nie miały dostępu do środka, a żeby kombucha miała dopływ powietrza.

Odstawiamy w ciemne miejsce w temperaturze 20-30 C na około 5-7 dni. Po tym czasie napój jest gotowy do picia. Możemy jednak przedłużyć czas fermentacji do 15 dni, jeśli wolimy napój bardziej kwaśny. Po dłuższym czasie z napoju zrobi nam się po prostu ocet.

Gdy chcemy zatrzymać proces fermentacji, to przelewamy napój do szklanych butelek i wstawiamy do lodówki. Jeśli mamy słój z kranikiem, to możemy stopniowo pic napój, a fermentację kontynuować dolewając świeżej herbaty do słoja. Jeśli nie nadążamy z piciem napoju, to możemy przełożyć grzybka zalanego kombuchą do lodówki.

Odżywiając się cukrem i herbatą grzybek będzie robił się coraz grubszy – kolejne plastry będą przybywać. Przy kolejnych fermentacjach możemy tą starszą część z dołu wyrzucić i zostawić tylko tą jaśniejszą część z góry. Dobrze jest go opłukać letnią woda po zakończonej fermentacji, albo chociaż raz na jakiś czas jeśli stosujemy fermentację ciągłą.

Co ciekawe jeśli zostawi się szklankę kombuchy w temperaturze pokojowej, to po kilku dniach utworzy się w niej nowy grzybek w kształcie tej szklanki.

W zależności od czasu fermentacji, i ilości dodanego cukru, kombucha może być mniej lub bardziej słodka. Napój jest lekko gazowany i najlepiej smakuje na zimno.

Na zdrowie 🙂